Boşuna sevmiyorum ben bu kitapları a dostlar. Şu kapağın, resimlerin, renklerin güzelliğine hayran olmamak elde mi? Hele hikayeye. Bu siyah saçlı kızın adı Melisa ama herkes ona Zıpır diyor. Çünkü o hep kıpır kıpır.


Ablası Belinda tam bir prenses. Pembeler giyen yetenekli bir balerin. Saçları dümdüz ve topuz yapınca boynu bir kuğuya benziyor.  Melisa ise pembe ve beyazlar yerine, kırmızı, mor ve yeşilleri seçen bir çocuk.  Dondurma yerken üstüne damlatıyor. Balede de çok iyi değil çünkü o daha hareketli dansları seviyor.





Son yaprağa kadar üzülüyoruz Melisa için. Öyle ki bale gösterisinde bizim Zıpır'a kaya rolü veriyor öğretmeni. Gösteri bitince iki kız kardeşe de birer hediye geliyor.

Belinda'ya bir teşekkür kartı ve çiçekler, Melisaya ise...Bir şapka ve baston! Çünkü o bir caz dansçısı.

Ben bu kitabı çok sevdim. Her çocuğun yeteneğini değerlendirmeyi bilen Mina öğretmene bayıldım. Pekala ablayı göklere çıkarıp kız kardeşe ''Sen de iyisin ama eh işte!'' diyebilirdi. Darısı bizim öğretmenlerin ve çocukların başına.