İşte polisiye böyle olur ! Elimden bırakamadım , bitirene kadar defalarca ters köşe yaptı yazar.Acayip bir kurguyla son sayfalara kadar katili tahmin etmeyi imkansız kılmış aynı zamanda tıp doktoru olan Mario Mazzanti.

Hikaye bir cinayetle başlıyor.Genç bir kadın evinde ölü bulunuyor. Tam da kadının öldüğü dakikalarda sevgilisi maktulün apartmanının asansöründe mahsur kalıyor ve kız arkadaşını evde ölü buluyor.Cinayetin ilk zanlısı olarak erkek arkadaş tutuklanıyor.Bütün deliller aleyhinde, katil olduğuna polis kesin gözüyle bakıyor.

Birkaç gün sonra acar televizyon muhabiri Greta'ya gelen e posta ile işler değişiyor.Katil cinayetlerin devam edeceğini söylüyor .

Romanda bir de empat polisimiz var; Claps.Kendisi fazlasıyla keskinleşmiş algılara sahip, adeta yalan makinası . Fırsat buldukça Hannibal dizisini izliyorum bu aralar ve empatlıkta son nokta Will Graham'ı gördükten sonra Allah insana böyle yetenek vermesin diyorum.

Cinayetler devam ediyor. Claps ve Greta bir şekilde olayın merkezine yerleşiyor ve sonunda hiç ummadığımız sebeplerle cinayetleri işleyen bambaşka bir katille karşılaşıyoruz.

Benim hiç anlamadığım ve öğrenmeyi denediğim ilk dakikalarda pes ettiğim satranç  hikayede önemli bir yere sahip. Satranç biliyorsanız çok daha keyifle okuyabilirsiniz.Hem cinayet hem satranç sevenlerdenseniz değmeyin keyfinize!!