Kimi insanlar depresyona yatkındır ben öyleyim mesela bazen hiç sebepsiz mutsuz hissederim kendimi sonra dönüp içime bakarım neden mutsuzum diye hiçbir şey bulamam.Deneyimlerim sonucu kendimde oluşan depresyonların birçoğunun nedenini biliyorum artık ve mesela bir kitap okursun beyninde hiç çalışmayan bir damar patlamıştır artık kan akışı durmaz hiçbir şey eskisi gibi değildir artık. Daha önce hiç üzerinde durmadığın bir konu da artık senin omzuna binmiş bir yüktür kitap sana yeni bir bakış açısı katmıştır ya da bir sohbet sırasında farklı bir bakış açısı yakalarsın hayatla ilgili sonra düşünceler ardı arkasına akarak sana yeni bir göz daha ekler sonra sorgulamaya başlarsın düzeltmeyi istersin yapamazsın yapamadıkça sinirlenirsin canın sıkılır zaten hayat zordur bide bu düşüncelere ne gerek var . Aslında normal olan budur ama genel geçerlilik bu değildir. Bide sanırım sende de olan gelecekle ilgili planlar onun önüne geçmek çok zor geçebilirsen bende öğrenmek oğlanın 2 yıl sonra gideceği okul , ev alırsam değiştireceğim eşyalar, yaz tatilinde ne yapsak vs. vs.....

umursamazlık, anahtar kelimem bu

Valla ben ananemin 87 yaşındaki ruh haline ulaşabilsem başka bir şey dilemem, hayat dolu umut doluydu, insanları insanlara rağmen severdi, olumluydu.. Bilgeydi ya resmen bilgeydi işte..

Bazen öyle anlar gelir ki, insan durduk yere kendini mutsuz, monoton hisseder. Akışına bırakmak en iyisi...

blogunuza tesadüfen rastladım, oku oku bitiremiyorum; ne güzel şeyler yazmışsınız.