Süpermen'in şu kırmızı pelerinini görünce dedim ki ''aa 300 Spartalının pelerini! '' Böylece her ne kadar sinema bilgim zayıf olsa da görsel olarak güçlü bir hafızam olduğunu anlamış oldum çünkü  iki filmin yönetmeni de Zack Synder'miş. Aferin bana.

''Bu film mutlaka sinemada izlenmeli'' şeklinde birkaç yorum okuduktan sonra sürpriz bir şekilde kendi başıma gittim. Genelde yalnız gidiyorum zaten, sürpriz olan böyle uzun bir filme küt diye dalmam.

Eğer 300 Spartalı gibi güç, kahramanlık ve görsel şölen seviyorsanız filmi çok beğeneceksiniz. Baştan sona her sahnesi ile seyirciyi içine alan, müziklerin ve görüntü yönetmenliğinin olağanüstü olduğu (sadece son 15 dakika gereksiz bir abartı vardı) , hayranlık uyandıran bir yapım olmuş Batman vs Süpermen, Adaletin Şafağı.

Ben Affleck'i hiç beğenmem. Bana hep biraz robotumsu, mimiksiz ,Türkçesi biraz ''odun'' gelir ama bu filmde kendini aşmıştı. Çok çok iyiydi. Rolü resmen giyinmişti.,

Filmin konusunu az buçuk biliyordum fakat beni çeken konu, olaylar, iyi-kötü meselesi değil müthiş görsellik oldu. Hakim olan renkler, havada uçuşan çiçek tozları, Batman'in mezarlık sahneleri beni benden aldı.

Bu süper kahramanlar olayını tıpkı Star Wars gibi bilmiyorum. Arka planını, kim kimdir konusunu vs. Fantastik- bilim kurgu hiç ilgimi çekmeyen bir tür. Keza spartaküs tarzı filmlerde kafa kol kopmaları, fışkıran kanlar, işkence sahnelerinde gözlerimi kapatıyorum. Beni çeken güç, kahramanlık, zeka, adanmak, vaz geçmemek kavramları ve insanı alıp götüren şahane sinema dili. Dev ekran, müzik..Çok isterim evde bir sinema odam olsun çünkü haşır huşur mısır yiyenlerden çok rahatsız oluyorum.


Bu eleman da müthişti. Arızalı ama hırslı, süper zengin genç adam olarak karakterini çok iyi canlandırmıştı.

Bazı sahneler fazlaca abartılmış ve ütopikti ama hiç sıkılmadan aksine içimde minik heyecan çığlıkları ve kendimden geçmişçesine zevkle izledim.

Sonrasında gündelik hayata dönmek işin en tatsız kısmı..