28 şubat pazar, sabah 7 suları, uyku tulumu ve pijamalarla site içinde gezmek isimli çalışmamız

1 ağustos 2012 idi günlerden. Siverek'de idik. Ramazanın ilk günüydü. Çok gergindim çünkü Emre'yi memeden kesecektik. Facia bekliyordum. Ağlayacak, uyumayacak, dünyayı başımıza yıkacak sanıyordum.

Emre 3 yaşını doldurana kadar uykusu bizim için tam bir olaydı. Gündüz uykusuna geçsin diye her öğlen yaklaşık 50 km yol yapıyordum vs. Akşamları emerken uyuyor ve üç saatte bir mutlaka uyanıyor, yeniden emzirmezsem uykuya nasıl geçeceğini bilmiyordu. Tükenmiş durumdaydım. O arada bir tez yazmış, ev taşımış, yeni bakıcı aramış bulmuştum. Durumu gözden geçirip bir strateji belirleyemiyor, belirlesem de üstüme düşeni yapamayacağımdan endişeleniyor, ne ileri ne geri gidebiliyordum.

Emre'ye anlattık yaklaşık 1 ay kadar. Yakında memenin biteceğini, bebeklerin meme emdiğini, onun büyüdüğünü (ayakların kocaman diyorduk büyüdüğünü anlatmak için) söyledik sürekli.

Hazırmış ki çocuğumuz, çok da dram yapmadan yaklaşık bir haftada memeyi bıraktı. O zaman yaşadığım mutluluğu bugün bile çok net hatırlıyorum. Tam 26.5 aylıktı.

Eren'e hamile olduğumu anladığımda ilk aklımdan geçen '' Yine mi emzireceğim?'' olmuştu. Kararlıydım çok daha kısa sürede meme olayını bitirecektim !

Eren tam olarak 30 ay meme emdi ve geçtiğimiz hafta bıraktı emmeyi. Son haftalarda çok da hevesli değildi, sabah uyandığında ve gece uykusundan önce , o da ben uyutuyorsam istiyordu çünkü kasım 2014'den beri gece işinin dörtte üçünü kahraman babaya devrettim. İkinciye nasıl cesaret ettin diyenlere cevabım budur.  Geçen hafta üst üste 2 gün hiç emmediğini fark edince, tamam dedim, fırsat bu fırsat. ''Meme bitti''.

Hepsi bu. Bir devir kapandı. Artık fizyolojik olarak diğer kadınlardan pek de bir farkım yok.

Emzirmeyi seviyordum. Gece uyandıklarında meme vermeden uyutmayı başarabilseydim mutlaka çok daha fazla severdim. Emzirmek sadece benim yapabildiğim tek şeydi. Zor gelmedi o nedenle. Doya doya içtiler sütlerini. O yakınlık, sıcaklık, memenin üzerindeki yumuk yumuk eller, göz göze bakışmalar..Seviyordum özetle:)


İşte böyle güzel blog. Kuzular büyüyor. Evimizde bebek yok artık. Evet bebeklikleri çok tatlıydı ama iyi ki de bugünlere eriştik. Hadi kal sağlıcakla.

İşe gelmeden önce arabayla kısa bir tur yapıyoruz site içinde, bazen baba motorla gezdiriyor çok kısa, tabi bu motorla değil

Satranç ve futbol sevdalısı Emre kuzusu.

Bodrum Bodrum..

28 şubat. Abisinin futbol kursu öncesi yarım saatlik araba turu sonrasında uykuya geçmeyi başaran Eren kuzusu