SINAV

Yazar Cuma, Aralık 03, 2010

Sen misin geç uyuma sorunumuz çözüldü diye aleme ilan eden?Bu akşam aldım boyumun ölçüsünü.Sekiz gibi uyuyan minik sekiz buçuk gibi mızırdanınca emzirmek için aldım.Emdi beyefendi ve birden oturuverdi kucağımda,bakışlar cin gibi.Sanki saatlerdir uyuyor.''Tamam''  dedim ''Bittim ben''.Herşey başa dönüyor.Şimdi on ikiye kadar oturacak bizimle,sabah da ona kadar uyur.Gene de ''Allah'tan ümit kesilmez'' diyip emzik-pışpış ikilisine sarıldım.Pek uyuyacak gibi görünmese de itiraz da etmedi.Bir on dakika kadar pışpıştan sonra gözler kapandı ama dalmadı.Bir saate yakın böyle devam ettik.Yatağa koyuyorum ayılıyor,alıyorum dalıyor.Sinirlerim bozuldu.Evde de misafir var,Allahtan yabancı değil..


Sonuçta uyumaya devam etti zor da olsa ;ben de bir dahiliye sözlüsü atlatmışım gibi başağrısına yakalandım.Zor bu uyku meselesi zor,bir kez daha anladım.

Benzer Yazılar

1 yorum

  1. Ben 2 çocuktan sonra anladım ki en çok benim nazarım değiyormuş çocuklara hep dedikleri gibi.. ne zaman -aa iyi yiyor desem, bir sıkıntı çıkıyor ve yemiyor birden, ya da uyuyor sizinki gibi, yahut ne güzel görünüyor desem bir hastalık çıkıyor vesselam.. boyuna gözlerimi kaçırıyorum ve düşüncelerimi nerdeyse kendimden...

    YanıtlaSil