Sevgili web danışmanım, blog hocam ve tasarımda bana çağ atlatan adam Gökhan, beni mimlemiş. Mim , açtığınız herhangi bir konuda istediğiniz kişileri işaretlemeniz ve onların bu konuda yazması demek oluyor. Eskiden , blogger'lık profesyonel bir meslek gibi algılanmazken pek popülerdi. Benim sevdiğim bir gelenekti. Konu beni çok ilgilendirmese de zevkle katılıyorum efendim.

İlk telefonum bu. Hey gidi günler. Babacığımla ikimiz  aynı telefondan almıştık. Numaralarımız peş peşe idi. 0542 ile başlayıp, 35 ve 36 ile bitiyordu.

Gençler bilmez, ben üniversite birinci sınıfta iken (sene 97), sadece bir (!!!) kişinin cep telefonu vardı ve çok ama çok havalı bir şeydi telefonunun olması. O çocuğun adını-soyadını hala hatırlıyorum:) Hele ilk antensiz telefonlar çıkınca ne şaşırmıştık, Atakum dolmuşunda antensiz ilk Nokia'larıyla konuşanlara şaşkın şaşkın baktığımı çok net anımsıyorum.


Aradan rahat on yıl geçti, o süreçte hangi telefonları kullandım vallahi hatırlamıyorum. Modelini anımsamadığım beyaz, küçük, kapaksız  bir Samsung var aklımda. Sonrasında Nokia'nın üstteki modelini kullandım. Tramvayda çalındı, Kapalıçarşı' ya giderken.




En sevdiğim telefonlarımdan biri bu, Nokia 6111. Kayar kapaklıydı. Eniştemin eski telefonuydu. Kendimi sınıf atlamış gibi hissetmiştim, tey tey !



Arada yine birkaç hatırlamadığım modelden sonra son telefonum Galaxy Note 2. Geniş ve net ekranı ayrıca fotoğraf kalitesi yüzünden seviyorum kendisini.

Yıllar böyle geçti işte. Teknoloji yıldırım hızı ile hayatımızı ele geçirdi. Emre telefonda oyun oynama ve Youtube'dan Transformers Prime izleme işini abarttı bugünlerde. Yasaklamak nereye kadar? Her dakika animasyon yapamıyorsun çocuğa.

Ben de Adam Zeka, Esra ve Evren'i mimliyorum. Hadi bakalım.