fotoğraf webden.

Emre'nin Eren'le tanışmasını herkes gibi biz de merak ediyorduk .Hastane odasına geldiğinde daha çok babasının alıp Eren'in hediyesi olarak sunduğu  oyuncak hamurları ile ilgiliydi. Beni yatakta görmek de şaşırttı büyük oğlumuzu. Ne de olsa üç yıldır emrine amade ,ne dese yapmaya hazır bir anne vardı. Bir ara ''Kalk anne ,niye kalkmıyorsun '' diyip ağladı odada yalnızken. İki gece evde bensiz uyudu .Hep söylüyorum ; üç yaşın en önemli avantajı çocukla anlaşabiliyor olmak. Güzelce anlattık hastanede kalmam gerektiğini ,bir gece de Eren'in sarılığı nedeniyle hastanede kaldık beş günlükken miniğimiz. Yine anlattık ve anladı çok şükür.

Kreşe gitme konusunda sıkıntı yaşadık bu hafta. Malesef doğum sonrası ilk hafta okulumuz tatil oldu bakım vs sebebiyle. 30 ağustostan başlayarak on gün okula gitmemiş oldu. Hem bu uzun ara hem evdeki tantana hem de bebeğin varlığı derken her sabah '' Okulda uyumayacağım'' cümlesi ,ağlama ,mızırdanma derken epeyce gerildik. Haftasonuna doğru biraz düzeldi neyse ki.Pedagogla konuştuğumda hepsinin normal olduğunu söyledi ,tabi bu bize pek yardımcı olmadı ama biraz gözlem yapması ve Emre'yle konuşması konusunda anlaştık. Tırnak yemeye de devam ediyor malesef.

Eren'in ilk 15 günü beşinci gün yükselen bilirubin değerleri sonucunda bir gece fototerapi alması dışında olaysız geçiyor.Anneanne ve dede üç gün önce gittiler ,babanne de bugün gidiyor. Kalıyoruz çekirdek ailemizle başbaşa. Tecrübeli anne olarak bugünlerin en sakin günler olduğunu biliyorum. Öyle azıcık sesi çıkınca koşup gitmiyorum hemen.Dün arabasına koyup alışveriş merkezinde birkaç saat geçirdik bile. Ayaklanana kadar gezebildiğim kadar gezmeyi düşünüyorum Eren'le. Hatta yurtdışı planları yapıyorum ,çok istediğim İtalya seyahatine bu sonbaharda gidesim var. En sevdiğim mevsim geldi ,enerjimin yüksek olduğu aylar başlıyor.

Özetle asayiş henüz berkemal evimizde. Bakalım bizi neler bekliyor sonraki günlerde..Takipte kalın efendim.