38, Yazıyla Otuz Sekiz

Yazar Cumartesi, Nisan 23, 2016 ,


38 böyle geldi. Başımda papatyalardan bir taç, yüzümde geniş bir gülümseme, aydınlık tatlı bir hava. Hoşgeldi, sefalar getirdi.

Bu yıl farklı bir yıldı. Neden?

1. Hayatımda ilk kez, önümde aşmak zorunda olduğum bir eşik olmadan ''öylesine'' yaşıyorum. Meali şu: Lisedeyken üniversite sınavı, üniversitede iken 6 yılda okulu bitirme mecburiyeti, mezuniyet sonrası atanma beklentisi, atanma sonrası Tus'a hazırlık ve kazanmak zorunda hisssetmem, asistanlıkta mutlaka uzmanlık sınavlarını vermek, uzman olunca mecburi hizmete gitmek ve bitirmek, mecburi bitince Bodrum'a taşınmak gibi aşamalardan sonra, 3 yıldır kaygı seviyesi az bir hayat sürüyorum. (Neden doktor olmamalıyım sorusuna cevap arayanlara bunları örnek verebilirsiniz). Geriye dönüp baktığımda bu süreçlerde en zor olanın ''içimden gelmese de çalışmak zorunda olduğumu bilmek'' olduğunu anlıyorum. Hep şuna inandım: bu eşiği atlamak için canım hiç istemese hatta nefret etsem de bunları okumak/ ezberlemek zorundayım. Zorunda ola ola bir de baktım ki yaş 35.

2. Okuma konusunda hiç beklemediğim bir noktaya geldim. Lise-üniversite döneminde ne bulsam okurdum. Hiçbir kitabı yarım bırakmamakla övünürdüm. Sağolsun, Orhan Pamuk 'un Sessiz Ev'i ile bu yarım bırakma fobisini yendim. Uzun süredir sıkıcı bulduğum kitapları okumuyorum fakat bu yıl ilk kez kafama dank eden bir şey var: Gerritsen'in ya da Grange'ın çok heyecanlı romanlarını tek gecede okumak bir harika ama bana ne kazandırıyor bu kitaplar?  Hiç bir şey. İyileşmek etiketi ile yazdığım yeni bir okuma dönemine girdim. Çok da iyi kitaplar denk geldi. Hala ''çerez'' kitap okuyorum ama satın almıyorum kesinlikle.

3. İçime değil bilinç dışıma ulaşmamı salık veren bir insanla tanıştım ve şu yazıda onu anlattım. Ayrıca henüz bir yol almamış olsam da beni çok geliştirecek bir kursa gittim.

4. Ben nasıl bir evde huzurlu yaşarım sorusunu sormaya başladım. Bir iç mimardan tavsiye aldım (sadece salon için) ve evdeki dekorasyonu yavaş yavaş değiştirmeye niyet ettim.

5. Tek bankaya borçlu olmak hedefime ulaştım, hem de bir gün içinde.


6. Eren neredeyse 3, Emre 6 yaşında. Bazı geceler hiç uyanmıyorum. İnsan gibi hissediyorum, zombi gibi değil. Artık bir bakıcımız olmasa da hayatta kalabiliriz. Bu nasıl bir özgürlük hissi tahmin edemezsiniz.

7.  Fark ettim ki yıllar süren göçebelik, arkadaşlarıma hep ''Geçici  nasılsa, ne kızmaya ne vakit harcamaya değer'' gözüyle bakmama yol açmış. İlk kez ''Hoşlanmak zorunda değilim'' i hissediyorum galiba.. Bodrum'da, aynı yerde çalışmanın avantajını kullanarak her gün görüştüğüm, planlar yapabildiğim şahane insanlarla tanıştım. İşte onlardan birinin kendi evinde benim için hazırladığı masa:




Akşam geceye bağlanırken 4 kişi kaldık ve tıpkı liseli kızlar gibi aşktan, erkeklerden, hayattan konuştuk..Ne kadar özlemişim.. 

Spontan program yapabilen (Bize gelsene çocuklarla , hadi şurda bir şey içelim vb) , blogger olmaktan konuşabildiğim, kendisi de blog yazan, bana daha düz ayak-merkezi bir ev arayan, mayıs başında spora başlayacağım, her gün görüşebildiğim bir diğer değerli arkadaşıma da ayrıca selam ediyorum.

8. Saçlarım kıp kısa. Uzun süre böyle kalacak. Ayrıca haftanın 3-4 günü lens takıyorum ve kapsül gardrop oluşturuyorum kendime. Çok az ama çok kaliteli giysi / ayakkabı sahibi olmak hedefim.

9. Yeşil pasaport sahibiyim artık! Roma, Paris, Prag, Avusturya, Yunan adaları, Brüj aklımdaki rotalar. İzin ve para konusuna girmiyorum. İstersem gidebilirim değil mi?

10. Kurumsal hayatta daha rahatım. Gerginlikler epey azaldı ve kendimi esir gibi hissetmiyorum. Yakın frekanslarda olduğum, biri ile yakında komşu olacağım insanların ortamımıza dahil olması ve iş tanımlarımızın gün geçtikçe netleşmesi ruh halimi epeyce düzeltti.

11. Uzun süredir kabuğuna çekilmiş minik bir gurbet kuşu başını kabuğundan dışarı çıkardı ve konuşup gülebiliyoruz eski günlerdeki gibi.


İtiraf: İyi ki doğmuşum diyemiyorum henüz yürekten ama kesinlikle daha iyi hissediyorum:)

Benzer Yazılar

19 yorum

  1. Bir insan doğumgününde ancak bu kadar güzel saptamalar yapabilir, çok beğendim ve çoğunda kendimi buldum. Nice güzel yıllara...

    YanıtlaSil
  2. Ne güzel yavaş yavaş istediğiniz hayata ve hedeflerinize ulaşıyorsunuz.
    Nice mutlu ve pozitif yaşlara o zaman :)

    YanıtlaSil
  3. Bu yaştan sonra insan kendisine geliyor sanki. Kendisine, ruhuna bakıyor. Etrafını görüyor.

    Maddeler çok güzel.

    Bak söyleyeyim o pasaporta en kısa sürede damga vurdurulsun. Onu bunu beklerken hayat geçiyor, uygun fiyatlı harika tatil yapılabilir. Araştırmak lâzım :)

    Nice güzel yıllara, sevdiklerinle birlikte,sağlıkla, huzurla, mutlulukla :)

    YanıtlaSil
  4. Ne güzel bir yazıydı nice yaşlara. Huzurun(uz) katlanarak artsın

    YanıtlaSil
  5. Elif abla öncelikle yeni yaşın kutlu olsun, yeni yaşında ve bundan sonraki hayatında sağlık mutluluk ve başarılar dilerim. Her şey gönlünce olsun.

    Umarım gezmek istediğin yerleri gezersin, hep mutlu ol inşallah :)

    YanıtlaSil
  6. Tüm sevdiklerinizle nice yıllara:)

    YanıtlaSil
  7. Tüm sevdiklerinizle nice yıllara:)

    YanıtlaSil
  8. Blog tasarımı, eklentiler, sorunlar ve çözümleri hakkında merak ettikleriniz varsa sayfamızı ziyaret edebilirsiniz. Blog Düzenim

    YanıtlaSil
  9. Iyi ki doğmuşum dedirten nice yaşlara 😊

    YanıtlaSil
  10. İyi ki doğdun Elif💙

    YanıtlaSil
  11. Anladım ki siz Bodrum' lu olmuşsunuz. :)

    YanıtlaSil
  12. Anladım ki siz Bodrum' lu olmuşsunuz. :)

    YanıtlaSil
  13. Nice huzurlu, sağlıklı yıllar dilerim... :)

    YanıtlaSil
  14. Zamanla insan kendisini daha iyi tanıyor ve kendisi için bişeyler yapmaya başlıyor. Yeni yaşın sana tüm istediklerini fazlasıyla getirsin Elif nice huzurlu, sağlıklı yaşlar dilerim.

    YanıtlaSil
  15. Ne güzel bir yazı olmuş, adı gibi aydınlık...huzurla dolu nice yıllar diliyorum

    YanıtlaSil
  16. Çok pozitif bir yazı olmuş. Ne güzel şeyler yaşamışsın ve başarmışsın Elif. Seni fazla tanımıyorum ama mutlu olmana sevindim. Evlatların da pırlanta gibi allah bağışlasın. Demek ki mutluluk bu yaşlarda daha güzel oluyormuş. :)

    YanıtlaSil
  17. Eliif, harika bir yazı olmuş. İyi ki doğmuşsun ve iyi ki tanışmışız :) Yazılarının devamını bekliyorum, öperim :)

    YanıtlaSil
  18. Kapsül gardrobu ben toplamda 2 ayakkabı, 3-4 pantolon ve 9-10 gömlek/bluz ile zaten yapıyormuşum galiba :) Adını ilk defa senden duydum... Ne hoşmuş :)

    YanıtlaSil
  19. Bence şahane adımlar atmışsın bu sene, sanırım 35ten sonra insan yaşamaya daha bir "alışıyor", acemisi olmuyor artık.. Musmutlu yıllar!

    YanıtlaSil