Bu kitabı, ismini çok ilgi çekici bulduğum için aldığımı itiraf etmeliyim. İçerik tatmin edici ancak daha çok psikoterapistlerin, psikologların okuması için diye düşündüm bittikten sonra.

Kitaptan en çok aklımda kalan şu cümle:

''Eğer annelik etmek konusunda gerçekten ciddi olsaydık, onlara daha çok eğitim, ekonomik destek ve ev içi yardım sağlardık. Şimdiki durumda anneler bir kaidenin üzerinde altlarında çok küçük bir destekle durmaktadır''

Anne her çocuk için çok önemli elbette ama bu kadar kritik olduğunu çabucak unutturuyor hayat bizlere. Hele bizim kültürümüzde ''Doğan, büyüyor'' gibi kalıplarla her çocuğun öyle ya da böyle büyüdüğü vurgulanır hep. Meselenin sadece ''büyümek'' olmadığını idrak etmek çocuğun kendisine kalır, o da şanslı ise 40 yaş civarında gerçekleşir.

Kültür demişken , Amerikan kültürünün olumsuz yanları kitapta fazlasıyla belirgin. İlaç ya da alkol bağımlısı anneler, depresif ve ihmalkar anneler, çok erken anne olmuş ergenler gibi bir çok yetersiz anne vakasına, nüfusun büyüklüğü de düşünüldüğünde , oldukça  sık rastlanıyor olmalı.

Altını çizdiğim yerler şöyle:

Anne çocuklar için bir hayat ağacı. Barınak, ev, koruma sağlayan bir ağaç. Tırmanabileceğin ve ondan beslenebileceğin bir ağaç. Henüz çok daha küçükken, sana çok büyük görünen bir ağaç. O senin ağacın. (Shel Silverstein'ın Cömert Ağaç kitabını tam da burada hatırlamamak mümkün mü?)

Annenin ne yaptığı çok kritik değildir , daha çok enerji dolu varlığı ve sevgisi önemlidir. Anne gerçekten sevgiyle orada olduğunda , emziren annenin sütüyle kalbi birbirinden farklı algılanmaz.

İyi annenin on temel mesajı:

1.Burada olduğun için mutluyum
2.Seni görüyorum
3.Benim için özelsin
4.Sana saygı duyuyorum
5.Seni seviyorum
6.İhtiyaçların benim için önemli. Benden yardım isteyebilirsin.
7.Buradayım.Sana zaman ayırırım.
8.Seni korurum.
9.Bende huzur bulabilirirsin.
10.Senden hoşlanıyorum. Benim içimi aydınlatıyorsun.

İyi annenin on yüzü:

1.Kaynak
2.Bağlanılacak yer
3.İlk müdahaleci
4.Düzenleyici
5.Besleyici
6.Ayna
7.Destekleyici
8.Akıl hocası
9.Koruyucu
10.Sığınılacak yer

Küçük bir çocuk olmanın ayrılmaz parçaları: Bağımlı olmak, ihtiyaçları olmak, sıkıntılara karşı sınırlı dayanma gücü ve istediğinin hemen olmasını beklemek, masum ve saf olmak, gelişmemiş ve becerilerden yoksun olmak, duyguları hemen ve ilkel biçimde göstermek, yakınlık ve ilgi beklemek, sevimli ve tatlı olmaktır. Kötü annelik görmüş olanlarda gelişimin ''büyümek'' ile ilgili tarafının, çocuk olmanın bu doğal özelliklerinden daha fazla desteklendiğini görürüz.

Yazar kötü anneliğe maruz kaldığını anlayanlara kendi kendilerinin ''iyi annesi'' olmayı öğrenmek zorunda olduklarını söylüyor. Bir çok somut  ve faydalı önerilerde bulunarak kitabı bitiriyor.

En sevdiğimizi incitmek, travmatize etmek anne-baba olmanın bedeli mi? Çok ağır bir bedel. Hayat boyu üzerinde çalışılacak ve düşünülecek upuzun bir yol hem anne hem de çocuk olmak..