Birçok  popüler anne-bebek blogunda  sıklıkla yazılıp çiziliyor Tracy hakkında..Benim bu kitapla tanışmam hamileyken okudugum bloglar sayesinde oldu.Kitabı hemen satın aldım ve içine gömülüverdim,600 sayfanın hepsini bir çırpıda okudum.O sıralar doğum yapan bir arkadaşın sıkıntılarını gördükçe de Tracy'ye hak verdim canı-gönülden.

Ben Bebek Bakım Sorunlarına Mucize Çözümler kitabından bana kimsenin söylemediği çok güzel şeyler öğrendim; birkaçını sıralarsam:

--Her bebeğin bir mizacı var;BENCE EN ÖNEMLİ NOKTA BU.Anne-babanın yapması gereken ilk şey bebeğini kişiliği=tercihleri olan bir küçük insan olarak görüp onun mizacını tanımaya çalışmak.Bebeğiniz melek-kitap-nazlı-hareketli-huysuz bebek kategorilerinden hangisi/hangilerine giriyor?Bunu keşfettikten sonra bebeğe bakış açınız da farklılaşabilir.Oğlumu ben melek-kitap bebek olarak tanımlıyorum ve çok ama çok şanslı olduğumu biliyorum.

--Ebeveyn olmanın birinci kuralı: Her durumda SABIR ve BİLİNÇ  sahibi olmak zorundayım.

--Benim bebekli hayatımı en çok kolaylaştıran önerilerden biri ağlayan bebeğe mutlaka meme verilmesinin gerekli olmadığı oldu.Özellikle ilk günlerde anne de bebek de acemi iken ve etraf ''emzir emzir'' diye tezahürat yapan bilumum aile yakını ile dolu iken bunu bilmek çok önemliydi.Bebeği sürekli beslemek de onu rahatsız eden birşey sonuçta.Oğlum en az yarım saat memede kalıp emdi ise sonraki 2 saat boyunca ona meme vermedim.Gazını çıkarttım ya da kucak istediğini düşünerek sakinleştirmeye çalıştım.Gece de aynı şekilde davrandim.En az 2-3 saat olmasına dikkat etmeye çalıştım emme aralıklarının.Bunun bana çok önemli bir getirisi oldu :her uyandığında meme isteyen bir bebek olmadı oğlum (Bu tamamen oglumun mizacı ile ilgili de olabilir bu arada).

--Tracy bir bebeği uzun süre ağlamaya terk ederek ona herhangi birşey öğretilemeyeceğini söylüyor.Ben zaten bebekler sözkonusu olunca inanılmaz yufka yürekli bir insan oluyorum ve ağlatmayı bırakın zorlamanın herhangi bir çeşidini uygulamam mümkün değil -en azından şimdilik-

Daha pek çok nokta olsa da ilk aklıma gelenler bunlar.Tracy'ye göre eğer ebeveynler yeterince sabırlı ve bilinçli davranırsa bir bebek saatinde yemeğini yer,sonrasında oyun oynar/oyalanır ve gündüzleri 1-1.5 saatten iki kez geceleri de 10-12 saat olmak üzere güzelce uyur.Yazması bile ne kadar keyifli! Hamileyken ben de mest olmuş ve elimden geldiğince Tracy 'ci olmaya niyet etmiştim.Gel gelelim kazın ayağının öyle olmadığını çabucak anladım.Ek gıda telaşında olduğum bugünlerde ve özellikle de uyku konusunda Tracy kanunlarını ihlal ediyorum.Hele bir açayım şu kitabı dediğimde veya bazı bloglardaki başarı öykülerini okuduğumda gaza gelsem de ı ıh! Şimdilik oğlumu kucağımda hafif sallama ve pışpışla uyutuyorum.Bu ''uyutuyorum'' kelimesi bile sinir bozucu aslında ,belki biraz çabayla kuzucuk kendi kendine de uyuyabilir, ne dersiniz?