Mola Bitti, Rutine Devam

Yazar Salı, Mart 29, 2016 ,

27 mart pazar sabahı, Emre ve babası uyurken , Eren'le Bitez Dondurmacısı keyfi yaptık

Gidiş uçuşumuz geceye denk geldi. Çocuklar yola çıkar çıkmaz arabada uyudular. Hava alanında Emre uykusuna devam ederken Eren cin gibiydi. Abisinin pusetini itti, valizini çekti. Keyfi yerindeydi. Esenboğa'da yürüyen bir merdiveni düğmeye basıp durdurmak dışında bir vukuatı olmadı. İndiğimizde ikisi de uyuyordu, gece bir buçuk civarında.


Hava alanlarını, otogarları; ''gitmek'' duygusunu seviyorum. O kadar şık kafeler var ki, çocuklar olmasa oturup dakikalarca kitap okur, çay içerim. Kız kardeşimi yıllarca uğurladık, karşıladık havaalanlarında, umudun ve hüznün başkentleriydi bizim için o devasa binalar..

ardıçlı, hatay

Ardıçlı kasabasından bir resim. Taşra hayatı için bir klasik. Mahalle bakkalı ve önünde güneşlenen yaşlı teyze.

Antakya'nın meşhur künefesinden yemeden olmazdı. Emre tabi ki çikolatalı pasta yiyor. 

Yenidoğanımız Boran. Benim çocuklarım büyümüş. Bebeğe de dokuz aylık kuzenleri Mert'e de çok iyi davrandılar.

Dörtyol'daki kocaman parktan akşam 9 civarı bir kare. Gündüz Gökhan'la oturup çaylar içtik burada. Konuşacak çok şey vardı lakin baba kişisi ''Geç kalma'' diyince tadı damağımda kalarak kalktım. Akşam ev kalabalıktı, çocuklar kudurdu, ikisi de ikindi vakti uyanmıştı ,onları alıp parka geldim. Sadece biz ve birkaç ergen vardı. Canlı bomba-terör laflarını kanıksadığımız şu günlerde nedense hiç korkmadım. Burası benim vatanım. Nokta.


Yavaş yavaş tarihe karışan bu yüklükler beni hüzünlendiriyor. Misafiri baş tacı eden o eşsiz Anadolu kültürü gittikçe çekirdekleşen aile yapısı ve azalan metrekareler yüzünden eninde sonunda yok olacak.
Biz geldik diye eşimin halasının kendi kestikleri hayvan etlerinden elleri ile hazırladıkları kebaplar..


Kıyas yapmayalım deniyor ama çocuklar duymadan yapayım. Eren Emre'ye nazaran öyle kolay uyuyor ki her defasında derin bir şükran ve gurur hissi ile doluyorum. Ayakta çocuk sallamak ne büyük nimetmiş.

Dönüş uçuşumuzda Eren uyku tulumu içinde, Antakya hava alanında. Ankara'ya kadar uyumadı ama Bodrum uçuşu boyunca uyuyarak THY'nin dergisini inceleme şansını verdi bana.


26 aralık cumartesi günü, iki uçak değiştirdik, sabah 05:30'da yola çıktık, gece uyuyamadık ama Emre'nin futbol antremanını es geçmemiz mevzu bahis bile olamazdı. Eren tezahüratları ile abisine destek verdi.

Antreman sonrası eve döndük, baktık ısınamayacağız, yaktık şöminemizi, çocuklar minika çocuk keyfi yaptı, biz baba ile uyuduk- uyandık sırayla. Huzurlu sakin bir haftasonu geçirdik ve pazartesi itiabariyle rutinimize geri döndük. Şükürler olsun..

Benzer Yazılar

12 yorum

  1. Ohh ne güzel gezip gelmişsiniz ara sıra o rutini bozmak iyi geliyor. Sefanız olsun Elif yarasın ;)

    YanıtlaSil
  2. Çocuklar ile ne güzel bir değişlik olmuş. Arada bu tarz küçük kaçamaklar sanırım yapmak gerekiyor. Sefanız olsun :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle gerekiyor. Teşekkürler yorum için.

      Sil
  3. Bizim oralarda yüklük denirdi, döşek, yorgan ve uzun yastıklar ( sandık üzerine)kat kat konurdu, kuzenlerim ile yüklüğü bozup süpürge yemişliğim çoktur ...ananem vefat edince yüklük de kayboldu...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ya..Anneanne öldü, yüklük kayboldu.Ne üzücü değil mi?

      Sil
  4. Elif abla öncelikle şunu belirtmek istiyorum; Senin gibi bir insan, bir abla, bir dost tanıdığım için gerçekten çok mutluyum.

    Evet bu yıl geçen yıla göre biraz daha fazla sohbet etme fırsatımız oldu inşaallah önümüzdeki yılda böyle güzel bir sohbet etme fırsatımız olur.

    YanıtlaSil
  5. Okumak bile çok güzeldi ne iyi etmişsiniz. Kesinlikle çocuklarla zor olur vs demektense gitmek denemek daha keyif verici oluyor.

    YanıtlaSil
  6. Güzel bir kaçamak sonrası eve dönmenin keyfi de başka oluyor :)

    YanıtlaSil