Eren'i Sütten Kestim

Yazar Pazartesi, Şubat 29, 2016 , ,

28 şubat pazar, sabah 7 suları, uyku tulumu ve pijamalarla site içinde gezmek isimli çalışmamız

1 ağustos 2012 idi günlerden. Siverek'de idik. Ramazanın ilk günüydü. Çok gergindim çünkü Emre'yi memeden kesecektik. Facia bekliyordum. Ağlayacak, uyumayacak, dünyayı başımıza yıkacak sanıyordum.

Emre 3 yaşını doldurana kadar uykusu bizim için tam bir olaydı. Gündüz uykusuna geçsin diye her öğlen yaklaşık 50 km yol yapıyordum vs. Akşamları emerken uyuyor ve üç saatte bir mutlaka uyanıyor, yeniden emzirmezsem uykuya nasıl geçeceğini bilmiyordu. Tükenmiş durumdaydım. O arada bir tez yazmış, ev taşımış, yeni bakıcı aramış bulmuştum. Durumu gözden geçirip bir strateji belirleyemiyor, belirlesem de üstüme düşeni yapamayacağımdan endişeleniyor, ne ileri ne geri gidebiliyordum.

Emre'ye anlattık yaklaşık 1 ay kadar. Yakında memenin biteceğini, bebeklerin meme emdiğini, onun büyüdüğünü (ayakların kocaman diyorduk büyüdüğünü anlatmak için) söyledik sürekli.

Hazırmış ki çocuğumuz, çok da dram yapmadan yaklaşık bir haftada memeyi bıraktı. O zaman yaşadığım mutluluğu bugün bile çok net hatırlıyorum. Tam 26.5 aylıktı.

Eren'e hamile olduğumu anladığımda ilk aklımdan geçen '' Yine mi emzireceğim?'' olmuştu. Kararlıydım çok daha kısa sürede meme olayını bitirecektim !

Eren tam olarak 30 ay meme emdi ve geçtiğimiz hafta bıraktı emmeyi. Son haftalarda çok da hevesli değildi, sabah uyandığında ve gece uykusundan önce , o da ben uyutuyorsam istiyordu çünkü kasım 2014'den beri gece işinin dörtte üçünü kahraman babaya devrettim. İkinciye nasıl cesaret ettin diyenlere cevabım budur.  Geçen hafta üst üste 2 gün hiç emmediğini fark edince, tamam dedim, fırsat bu fırsat. ''Meme bitti''.

Hepsi bu. Bir devir kapandı. Artık fizyolojik olarak diğer kadınlardan pek de bir farkım yok.

Emzirmeyi seviyordum. Gece uyandıklarında meme vermeden uyutmayı başarabilseydim mutlaka çok daha fazla severdim. Emzirmek sadece benim yapabildiğim tek şeydi. Zor gelmedi o nedenle. Doya doya içtiler sütlerini. O yakınlık, sıcaklık, memenin üzerindeki yumuk yumuk eller, göz göze bakışmalar..Seviyordum özetle:)


İşte böyle güzel blog. Kuzular büyüyor. Evimizde bebek yok artık. Evet bebeklikleri çok tatlıydı ama iyi ki de bugünlere eriştik. Hadi kal sağlıcakla.

İşe gelmeden önce arabayla kısa bir tur yapıyoruz site içinde, bazen baba motorla gezdiriyor çok kısa, tabi bu motorla değil
Satranç ve futbol sevdalısı Emre kuzusu. 
Bodrum Bodrum..


28 şubat. Abisinin futbol kursu öncesi yarım saatlik araba turu sonrasında uykuya geçmeyi başaran Eren kuzusu



Benzer Yazılar

7 yorum

  1. Yanıtlar
    1. Hoşgeldin Ayşe:) Çok mytlu oldum uğradığın için.

      Sil
  2. Geşmiş olsun mu diyelim:)) e öyle diyelim en iyisi:)

    YanıtlaSil
  3. Selam Elif,
    Darısı bana o zaman. Kızım 24 aylık ve yavaş yavaş benimde memeyi bıraktırmam gerekiyor. Geceleri bir kez kalkıyor memeye ve eğer ben gitmediysem almaya çok ağlıyor babasına, Anne aç anne aç diye diye dolanıyoruz ortalıklarda. Çok düşkün çok.
    Ve nasıl bıraktırcam bilemiyorum. Çevremden bir sürü öneri geliyor tabi ama ne bileyim, sanırım bende çok seviyorum o emzirme anlarını. Evet bende iki yıldır deliksiz uykuyu unuttum ama aldığım enerji herşeye bedel..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gülşah pardon, yorumu şimdi gördüm. Çok düşkünse biraz daha bekle derim. An geliyor , o düşkünlük azalıyor. Tiksindirmek bana yanlış geliyor. Çok haz aldığı bir şeyden iğrenmesini içsel olarak kabul edemiyorum ama tüm arkadaşlarım o şekilde bıraktırdı. Zeytin ezmesi kesin çözüm diyorlar :)

      Sil
    2. Sorun Değil Elif, :)
      Bende yavaş yavaş konuşma yöntemini deniyorum ve güzdüzleri işe yarıyor ya hiç emmiyor yada krizi gelirse azıcık emip bırakıyor. Belki doğru belki yanlış ama bende senin gibi düşünüyorum. Tiksindirmek yalan söylemek... yapamıyorum çocuğuma her ne kadar küçücük olsa da.
      Belki benim yöntemimle uzun sürecek ama bırakacak en nihayetinde. Sütüm geliyorken kesmek içime sinmiyor..

      Sil